Dat Leed vun Burlala is al bannig oolt. Dat schient, dat de Minschen de Melodie al in´t 17.Johrhunnert sungen hebbt. Dat Leed is dat vun den Buernjungen Burlala, de op de Welt kümmt, groot warrt, in den Krieg trecken mütt un jichenswenn starven deit: en Levensgeschicht ut fröhere Tieden.
Vörslag: Denk na, wat en Levensweg is. Wat is en goden Levensweg? Wat is en nich so goden Levensweg?
Hier kannst Du dat Leed eerstmal hören.
As Burlala eenst boren weer Do weer he noch so lütt Sien Moder nehm em woll up den Arm un pack em in sien Weeg so warm „Deck mi to,“ seggt he „Deck mi to,“ seggt he „Deck mi to,“ seggt Burlala (De anner Strophen kaamt laater)
Nu eerstmal wat to’n Nadenken.
(Hest Du oppasst?)
Denk noch eenmal över den Buernjung Burlala na. Wat harr he in sien Leven beter maken kunnt?
Hier is de Song to’n Mitsingen un de anner Strophen.
As Burlala na School hen keem Do weer he noch so dumm He wüsst ok nix, worüm woans Verleet sik ganz up Hans un Franz. „Segg mi to,“ seggt he „Segg mi to,“ seggt he „Segg mi to,“ seggt Burlala As Buurlala ranwussen weer En staatschen Keerl weer he Sien Hoor weren dicht an´n Kopp afschoren De Kragen reck em bet över de Ohren „Steiht mi goot,“ seggt he „Steiht mi goot,“ seggt he „Steiht mi goot,“ seggt Burlala As Burlala besopen weer En Wachmann keem doher He fohr em glieks an den Kragen Un wull mit em na de Wachen gahn „Laat mi loos,“ seggt he „Laat mi loos,“ seggt he „Laat mi loos,“ seggt Burlala As Burlala up Posten stünn Woll mit sien Scheetgewehr Dor keem en Keerl ut Frankriek her De wull geern weten, wo Düütschland weer „Scheet di dood!“ seggt he „Scheet di dood!“ seggt he „Scheet di dood!“ seggt Burlala As Burlala nu storven weer ganz musenstill he leeg Sien Öllern stünnen an sien Graff un wischen sik de Tranen af „Weent man nich,“ seegt he „Weent man nich,“ seegt he „Weent man nich,“ seegt Burlala As Burlala in’n Himmel keem Bi Petrus klopp he an „Och Petrus, leve Petrus mien, ik müch nu geer in‘n Himmel sien: „Maak mi up,“ seggt he „Maak mi up,“ seggt he „Maak mi up,“ seggt Burlala As Burlala in‘n Himmel weer, Uns Herrgott spraak to em: „Na, Burlala, nu segg to mi, gefallt di dat in den Himmel di?“ „Nu, dat geiht!“ seggt he „Nu, dat geiht!“ seggt he „Nu, dat geiht!“ seggt Burlala! Denk över dat Leven vun Burlala na. Wat dorvun passt in de hütige Tiet? Wat is goot? Wat is heel leeg?